Plecy płaskie charakteryzują się zniesieniem kątów wygięcia kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej. Biorąc pod uwagę nomenklaturę anatomii amerykańskiej do elementów kręgosłupa zaliczyć należy także kość krzyżową. Wielokrotnie to właśnie nachylenie kości krzyżowej decyduje o kształcie całego kręgosłupa. W sytuacji zmniejszenia kąta nachylenia tej kości występuje zniesienie lordozy w odcinku lędźwiowym a także kifozy w odcinku piersiowym.
 W innej sytuacji, przy zachowanym kącie kości krzyżowej, możliwa jest taka patologiczna budowa jej kształtu, która także zdeterminuje wadliwe ukształtowanie kręgosłupa.

W związku z tym badanie jak i leczenie powinno opierać sie nie tylko na korekcji kręgosłupa piersiowego, ale także na wnikliwej diagnozie kości krzyżowej oraz połączenia lędźwiowo-krzyżowego. Niezbędnym badaniem jest wykonanie rtg zarówno dolnego jak i górnego odcinka kręgosłupa w A-P, w pozycji stojącej.
Zniesienie fizjologicznych krzywizn kręgosłupa powoduje w pierwszej kolejności zmniejszenie znoszenia obciążeń kręgosłupa i wystąpienie objawów bólowych kręgosłupa oraz wzmożonej reakcji zwyrodnieniowej. Jednakże bardziej niepokojący jest wpływ kręgosłupa płaskiego na kręgosłup szyjny. Szyja wówczas jest także płaska – jest to bardzo niekorzystne ustawienie kręgów szyjnych. Dlatego leczenie kręgosłupa szyjnego w związku ze zniesieniem lordozy szyjnej należy łączyć z leczeniem całego kręgosłupa, w tym miednicy.


Leczenie opiera się na wykorzystaniu technik manualnych oraz mobilizacji układu nerwowego w gabinecie a także na wykonywaniu ćwiczeń (przez ok.10 min. codziennie) w domu.

mgr Jacek Staniszewski – fizjoterapeuta.
Twórca terapii MRCST oraz autor książki pt. „Rewolucyjne leczenie nieinwazyjne skolioz. Terapia MRCST dzieci i dorosłych na podstawie uzyskanych wyników”.

Zapraszam